GRİSSİNİ

Diyeceksiniz ki bir grissinimiz eksikti, onu da evde yapalım tam olsun! 😀 Yine oldukça eski bir tarif. Hatta zamanında bloğuma eklemediğim için neredeyse hikayesini bile unuttum! Biliyorsunuz ben büyük ölçüde kendi kendini yetiştirmiş bir ev şefiyim. Kendi kendini yetiştirmenin yolu da bu sektörde  doğru kişileri takip etmek, izlemek, okumak, araştırmak ve yeni tarifler yeni teknikler denemekten geçiyor. İlginçtir, yıllardır mutfakta olmama ve tatlısıyla tuzlusuyla çok çeşitli tarifler denememe rağmen evde çıtır çıtır grissini yapılabileceğini hiç düşünmemişim. Bu tarifi de vakti zamanında New York Times’ın eski köşe yazarlarından Mark Bittman’ın yıllar evvel iPad’ime indirdiğim e-kitabı “How to Cook Everything” den bulup biraz da şüpheyle denemiştim ilk seferinde. Ama ilk denemede bile nefis bir sonuç elde edince vazgeçilmezlerim arasında derhal yerini aldı grissini. O ilk deneme sonrası yaşadığım heyecanı ve başarının getirdiği zafer mutluluğunu hiç unutamam!  Sadece zaman içinde ölçüyü bizim kullanımımıza daha uygun olacak şekilde birazcık değiştirdim.

Bu grissinilerin tek kötü tarafı elinizin altında olduğu zaman kendinizi durduramıyor olmanızdır! Çerez gibi kıtır kıtır kaç tane yediğinizi anlamadan gidiyorlar! Aman dikkat! Uyarmadı demeyin sonra 😉 Eskiden beri bu tarif için en çok sevdiğim un, köy ekmek unu olmuştur ve kör değneğini bellemiş her seferinde bu unla yaparım. Ancak dilediğiniz herhangi farklı bir unla da yapabileceğinizi belirteyim. Nitekim Mark Bittman’ın verdiği tarifte genel amaçlı beyaz un veya ekmek unu önerilmektedir. Kısacası un seçimi ve dilerseniz son aşamada içerisine öğütülmüş keten tohumu, kavrulmuş susam veya haşhaş tohumu gibi eklentiler yapmak da yine zevkinize kalmış.

Son olarak belirtmek isterim ki hamuru hazırlayıp ilk mayasını aldıktan sonra 1 gece buzdolabında bekletmek bu tarifin başarıya ulaşması için oldukça elzem diyebileceğim bir adımdır. Lütfen işi aceleye getirip bu adımı atlamayın. Ve grissinilerinizi pişirirken de lütfen mutfaktan ayrılmayın.