Hamur İşleri

Diyeceksiniz ki bir grissinimiz eksikti, onu da evde yapalım tam olsun! 😀 Yine oldukça eski bir tarif. Hatta zamanında bloğuma eklemediğim için neredeyse hikayesini bile unuttum! Biliyorsunuz ben büyük ölçüde kendi kendini yetiştirmiş bir ev şefiyim. Kendi kendini yetiştirmenin yolu da bu sektörde  doğru kişileri takip etmek, izlemek, okumak, araştırmak...

Meksika mutfağına ilgi duysanız da duymasanız da “tortilla” (‘tortiğya’ okunur) adı verilen bu mayasız yassı ekmeklere denk gelmişsinizdir diye tahmin ediyorum. Mısır unuyla yapılanı elbette çok daha yaygın ve popüler olmakla birlikte, burada reçetesini paylaştığım “tortillas de harina” yani buğday unundan tortillalar da evde yapması daha kolay olduğu için çokça...

Sufle böreği diye bir şey var, evet bunu ben uydurmadım. Ve iyi ki de var zira geçen hafta elimde olan malzemeleri değerlendirmek amacıyla böyle bir börek yapma fikri aklımda belirince, en iyisi peynirli sufle böreği denen, yırtılmış yufka parçalarıyla yapılan pratik tariften yola çıkarak bunun farklı bir versiyonunu geliştirmeli dedim....

Aslında şaşalı ismi ve gösterişli görüntüsüne karşılık çok basit malzemelerin birleşimiyle oluşturulan hafif mi hafif, leziz mi leziz bir tatlıdır bu! Yapmaya alışık olduğunuz bir “choux” (‘şu’ okunur) hamuru ve “crème pâtissière” (‘krem patisyer’ okunur) tarifiniz varsa, bu pastayı kolaylıkla hazırlayabilirsiniz. Bilenler bilir, bu tatlının orijinalinde fındık pralinli bir krema...

New York’ta yaşadığımız yıllarda tanıştığım bu minik yassı ekmeklere niçin “muffin” dendiğini bilmiyorum zira ben onları oldum olası bizim bazlamaya benzetmişimdir. Tek farkı bizim bazlamaların çapı daha geniş olur, bunların bir tanesi ise bir porsiyon için tam denk geliyor. Annem o yıllarda zaman zaman hazırlarından alır, enlemesine ikiye böler, ekmek kızartma...

Biliyorum poğaça oldukça sıradan bir şey ve herhalde mutfağa az çok ilgisi olan herkesin de sıkça yaptığı hatta büyük ihtimalle herhangi bir tarife dahi başvurma gereği duymadan, ezbere yaptığı bir ürün. Ama ben öyle ezbere yapılan göz kararı, el yordamı tariflerden pek hoşlanmam. Çünkü o zaman işimiz biraz da şansa...

Blogumu devamlı okuyanlardansanız artık çocukluk ve gençlik anılarımdan bıkmış olabilirsiniz. Bu nedenle donut denilen şu ortası delik tatlı ve pofidik çöreklerle olan münasebetimin geçmişlerine hiç değinmeyeceğim. Orijinali nerden çıkmış, neymiş, bu ismi nasıl almış, tarihçesiymiş, yok efendim Amerikan icadı mıymış yoksa değil miymiş gibi bir yığın bilgiyi araştırma işini de...

Yine bizim aile için çok nostaljik, pişerken evin içine yayılan mis gibi kokularıyla geçmişe ait anılarımızı beraberinde getiren bir tarif…  Çocukluğumdan çok net hatırladığım bazı şeyler var. Bazıları ise daha flu anılar. Ancak çok net hatırladığım şeylerden birisi şu ki bizim evde ve özellikle de anneannemin evinde çok değişik yemekler pişerdi....